ဓမၼစၾကာ

( ဓမၼစၾကာအမႊန္း )

(က) ဘိကၡဴနံ ပဥၥဝဂၢီနံ၊ ဣသိပတန နာမေက။
မိဂဒါေယ ဓမၼဝရံ၊ ယံ တံ နိဗၺာနပါပကံ။
(ခ) သဟမၸတိ နာမေကန၊ မဟာျဗေဟၼန ယာစိေတာ။
စတုသစၥံ ပကာေသေႏၲာ၊ ေလာကနာေထာ အေဒသယိ။
(ဂ) နႏၵိတံ သဗၺေဒေဝဟိ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။
သဗၺေလာကဟိတတၴာယ၊ ဓမၼစကၠံ ဘဏာမ ေဟ။

၁။ ( နိဒါန္း )
ဧဝံ ေမ သုတံ- ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ဗာရာဏသိယံ ဝိဟရတိ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ပဥၥဝဂၢိေယ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ။

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏- ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္သူသည္ အစြန္းႏွစ္ပါးတို႔ကုိ မမွီဝဲအပ္ကုန္၊ အဘယ္ႏွစ္ပါးတို႔နည္း -

၂။ ( မမွီဝဲသင့္ေသာ အဖို႔အစြန္း ၂-ပါး )
ေဒြ ေမ ဘိကၡေဝ အႏၲာ ပဗၺဇိေတန န ေသဝိတဗၺာ။ ကတေမ ေဒြ၊ ေယာ စာယံ ကာေမသု ကာမသုခလႅိကာႏုေယာေဂါ ဟီေနာ ဂေမၼာ ေပါထုဇၨနိေကာ အနရိေယာ အနတၴသံဟိေတာ။ ေယာ စာယံ အတၱကိလမထာႏုေယာေဂါ ဒုေကၡာ အနရိေယာ အနတၴသံဟိေတာ။

ယုတ္ညံ့၍ ရြာသူတို႔၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အေလ့အက်င့္သာ ျဖစ္၍ အရိယာတို႔၏အေလ့အက်င့္ မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာကုိ ကပ္ၿငိေသာအားျဖင့္ အဖန္တလဲလဲ လုိက္စား အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း၊ ကုိယ္စိတ္၏ ဆင္းရဲျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အက်င့္ မဟုတ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကုိယ္ပင္ပန္းမႈကုိ အားထုတ္ျခင္း လည္းေကာင္း ဤႏွစ္ပါးတို႔တည္း။

၃။ ( မဇၩိမ ပဋိပဒါႏွင့္ ယင္း၏အက်ဳိး )
ဧေတ ေခါ ဘိကၡေဝ ဥေဘာ အေႏၲ အႏုပဂမၼ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ။
ကတမာ စ သာ ဘိကၡေဝ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ၊ အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။ ေသယ်ထိဒံ- သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။ အယံ ေခါ သာ ဘိကၡေဝ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ။

ရဟန္းတို႔ ဤအစြန္းႏွစ္ပါးတို႔သို႔ မကပ္ေရာက္မူ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ သစၥာေလးပါးကုိသိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းငွါ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ သစၥာေလးပါးကုိ သိျခင္းငွါ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ ထုိအလယ္အလတ္ ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကား အဘယ္နည္း၊ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤအရိယမဂ္ပင္တည္း။ ဤသည္ကား အဘယ္နည္း - မွန္ကန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ'၊ မွန္ကန္ေသာ ၾကံစည္မႈ 'သမၼာသကၤပၸ'၊ မွန္ကန္ေသာ စကား'သမၼာဝါစာ'၊ မွန္ကန္ေသာအလုပ္ 'သမၼာကမၼႏၲ'၊ မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ 'သမၼာအာဇီဝ'၊ မွန္ကန္ေသာ အားထုတ္မႈ 'သမၼာဝါယာမ'၊ မွန္ကန္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ 'သမၼာသတိ'၊ မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမၼာသမာဓိ' တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ (သစၥာေလးပါးကုိ) သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား
 
၄။ ( ဒုကၡသစၥာ )

ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ၊ ဇာတိပိ ဒုကၡာ၊ ဇရာပိ ဒုကၡာ၊ ဗ်ာဓိပိ ဒုေကၡာ၊ မရဏမၸိ ဒုကၡံ၊ အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ပိေယဟိ ဝိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ယမၸိစၧံ န လဘတိ၊ တမၸိ ဒုကၡံ၊ သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုကၡာ။

ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ ပဋိသေႏၶ တည္ေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အုိရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ နာရျခင္းသည္ လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ မခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ လုိခ်င္ရာကုိ မရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ စြဲလမ္းရာ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲကုန္၏။ (၁)

၅။ ( သမုဒယသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ၊ ယာယံ တဏွာ ေပါေနာဗၻဝိကာ နႏၵီရာဂသဟဂတာ တၾတတၾတာဘိနႏၵိနီ။ ေသယ်ထိဒံ- ကာမတဏွာ ဘဝတဏွာ ဝိဘဝတဏွာ။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲၿခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ အၾကင္ တဏွာသည္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ေစတတ္၏၊ ႏွစ္သက္ျခင္း တပ္မက္ျခင္းႏွင့္တကြ ျဖစ္၏၊ ထုိထုိ အာ႐ံု၌ လြန္စြာ ႏွစ္သက္တတ္၏။ ထုိတပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ကာမ၌ တပ္မက္မႈ 'ကာမတဏွာ'၊ သႆတဒိ႒ိႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈ 'ဘဝတဏွာ'၊

 ဥေစၧဒဒိ႒ိႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တပ္မက္မႈ 'ဝိဘဝတဏွာ' တို႔တည္း။ (၂)

၆။ ( နိေရာဓသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ၊ ေယာ တႆာေယဝ တဏွာယ အေသသဝိရာဂနိေရာေဓာ စာေဂါ ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ အနာလေယာ။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ ယင္းဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာဟူသည္ ထုိတပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၏သာလွ်င္ အၾကြင္းမဲ့ စြဲမက္မႈ ကင္းေပ်ာက္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ စြန္႔လႊတ္ရာ တစ္ဖန္ စြန္႔ပယ္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာ မကပ္ၿငိရာပင္ ျဖစ္၏။ (၃)  

၇။ ( မဂၢသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ၊ အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။ ေသယ်ထိဒံ- သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။

ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားတည္း။ ဤအရိယမဂ္သည္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိ၏၊ အဂၤါရွစ္ပါးဟူေသာ္ကား မွန္ကန္ေသာ အျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ' ။ပ။ မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမၼာသမာဓိ' တို႔တည္း။ (၄)

၈။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥ'' ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရား မျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၉။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )

''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိေညယ်''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

 ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပုိင္းျခား၍ သိထုိက္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ ဒုကၡသစၥာတရားတို႔၌) ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၀။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )

''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိညာတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပုိင္းျခား၍ သိခဲ့ၿပီ'' ဟု (ဘုရား မျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူး ကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။ (၁)

၁၁။ ( သမုဒယသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ'သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၂။ ( သမုဒယသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟာတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပယ္အပ္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ သမုဒယသစၥာတရားတို႔၌) ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ'သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၃။ ( သမုဒယသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟီန''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပယ္ၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၄။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏။

၁၅။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကာတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူးကုန္ေသာ နိေရာဓသစၥာတရားတို႔၌) ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၆။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲ၏ ခ်ဳပ္ရာျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (နိေရာဓသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၇။ ( မဂၢသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။

၁၈။ ( မဂၢသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )

''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာေဝတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပြားမ်ားအပ္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက (မၾကားဖူး ကုန္ေသာ မဂၢသစၥာ တရားတို႔၌) ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊

၁၉။ ( မဂၢသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )

''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာဝိတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။

ရဟန္းတို႔ ''ထုိဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားကုိ ပြားမ်ားၿပီးၿပီ'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။ (၄)

၂၀။ ( ဘုရားအျဖစ္ ဝန္မခံေတာ္မူခဲ့ေသးပံု )
ယာဝကီဝဥၥ ေမ ဘိကၡေဝ ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ န သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ။
ေနဝ တာဝါဟံ ဘိကၡေဝ သေဒဝေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ ''အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ'' တိ ပစၥညာသႎ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္ ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏမင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္မခံခဲ့ေခ်။

၂၁။ ( ဘုရားအျဖစ္ ဝန္ခံေတာ္မူပံု )
ယေတာ စ ေခါ ေမ ဘိကၡေဝ ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ။
အထာဟံ ဘိကၡေဝ သေဒဝေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ ''အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ'' တိ ပစၥညာသႎ။

ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္သည္ စင္ၾကယ္လာေသာ အခါ၌သာလွ်င္ ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္ခံခဲ့၏၊

၂၂။ ( ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္ပံု )
ဉာဏဥၥ ပန ေမ ဒႆနံ ဥဒပါဒိ၊ အကုပၸါ ေမ ဝိမုတၱိ၊ အယမႏၲိမာ ဇာတိ၊ နတၴိ ဒါနိ ပုနဗၻေဝါတိ။

 ငါ၏ (ကိေလသာတို႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈသည္ မပ်က္စီးႏုိင္ၿပီ၊ ဤကား အဆံုးစြန္ေသာ ဘဝတည္း၊ ယခုအခါ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္ျခင္း မရွိေတာ့ၿပီဟု ငါ့အား ပစၥေဝကၡဏာ ဉာဏ္အျမင္သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။

၂၃။ ( ပဥၥဝဂၢီတို႔ႏွစ္သက္ၾကပံု )
ဣဒမေဝါစ ဘဂဝါ၊ အတၱမနာ ပဥၥဝဂၢိယာ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ဘာသိတံ အဘိနႏၵဳႏၲိ။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ပၪၥဝဂၢီငါးပါး ရဟန္းတို႔သည္ ႏွစ္လုိကုန္သည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကုိ ဝမ္းေျမာက္စြာ ခံယူၾကေလကုန္၏။

၂၄။ ( အရွင္ေကာ႑ည တရားထူးရပံု )
ဣမသၼႎ စ ပန ေဝယ်ာကရဏသၼႎ ဘညမာေန အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ဝိရဇံ ဝီတမလံ ဓမၼစကၡဳံ ဥဒပါဒိ ''ယံကိဥၥိ သမုဒယဓမၼံ၊ သဗၺံ တံ နိေရာဓဓမၼ''ႏၲိ။

ဤဂါထာမဖက္ သက္သက္ေသာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား ''ျဖစ္ျခင္း သေဘာရွိေသာ တရားအလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာရွိ၏'' ဟု (ကိေလသာ) ျမဴ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။

၂၅။ ( နတ္ျဗဟၼာတို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးပံု )
ပဝတၱိေတ စ ပန ဘဂဝတာ ဓမၼစေကၠ ဘုမၼာ ေဒဝါ သဒၵ မႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

ဘုမၼာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ စာတုမဟာရာဇိကာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

စာတုမဟာရာဇိကာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ တာဝတႎသာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

တာဝတႎသာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ယာမာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

ယာမာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ တုသိတာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

တုသိတာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ နိမၼာနရတီ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

နိမၼာနရတီနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ျဗဟၼကာယိကာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။

ဣတိဟ ေတန ခေဏန ေတန လေယန ေတန မုဟုေတၱန ယာဝ ျဗဟၼေလာကာ သေဒၵါ အဗၻဳဂၢစၧိ။

ဤသို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ''ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ဘုမၼစုိးနတ္တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။ ဘုမၼစုိးနတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။

စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ တာဝတႎသာနတ္တို႔သည္။ပ။ ယာမာနတ္တို႔သည္။ပ။ တုသိတာနတ္တို႔သည္။ပ။ နိမၼာနရတီနတ္တို႔သည္။ပ။ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔သည္။ပ။ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ျဗဟၼာတို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
ဤသို႔လွ်င္ ထုိအခ်ိန္ ထုိအခါ ထုိကာလတြင္ အကနိ႒ျဗဟၼာ့ျပည္ တုိင္ေအာင္ ေကာင္းခ်ီးသံသည္ ျပန္႔ႏံွ႕၍ တက္၏၊

၂၆။ ( ေျမငလ်င္လႈပ္ျခင္း၊ အေရာင္အလင္းျဖစ္ေပၚျခင္း )
အယဥၥ ဒသသဟႆိေလာကဓာတု သံကမၸိ သမၸကမၸိ သမၸေဝဓိ။
အပၸမာေဏာ စ ဥဠာေရာ ၾသဘာေသာ ေလာေက ပါတုရေဟာသိ အတိကၠမၼ ေဒဝါနံ ေဒဝါႏုဘာဝႏၲိ။
ဤတစ္ေသာင္းေသာ ေလာကဓာတ္သည္လည္း တုန္လႈပ္၏၊ ျပင္းစြာ တုန္လႈပ္၏၊ ထက္ဝန္းက်င္ တုန္လႈပ္၏၊ အတုိင္းအရွည္မရွိ ႀကီးမားေသာ အေရာင္အလင္းသည္လည္း ေလာက၌ နတ္တို႔၏ အာႏုေဘာ္ကုိ ေက်ာ္လြန္၍ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ၏။

၂၇။ ( ျမတ္စြာဘုရား ဥဒါန္းက်ဴးေတာ္မူပံု )
အထ ေခါ ဘဂဝါ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါေနသိ ''အညာသိ ဝတ ေဘာ ေကာ႑ေညာ၊ အညာသိ ဝတ ေဘာ ေကာ႑ေညာ'' တိ။ ဣတိ ဟိဒံ အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ''အညာသိ ေကာ႑ေညာ'' ေတြဝ နာမံ အေဟာသီတိ။
( အရွင္ေကာ႑ည ရဟန္းအျဖစ္ ေလွ်ာက္ေတာင္းပံု )
အထ ေခါ အာယသၼာ အညာသိေကာ႑ေညာ ဒိ႒ဓေမၼာ ပတၱဓေမၼာ ဝိဒိတဓေမၼာ ပရိေယာဂါဠွဓေမၼာ တိဏၰဝိစိကိေစၧာ ဝိဂတကထံကေထာ ေဝသာရဇၨပၸေတၱာ အပရပၸစၥေယာ သတၴဳသာသေန ဘဂဝႏၲံ ဧတဒေဝါစ ''လေဘယ်ာဟံ ဘေႏၲ ဘဂဝေတာ သႏၲိေက ပဗၺဇၨံ၊ လေဘယ်ံ ဥပသမၸဒ''ႏၲိ။

( ဧဟိဘိကၡဳ ရဟန္းျဖစ္ပံု )
''ဧဟိ ဘိကၡဴ'' တိ ဘဂဝါ အေဝါစ ''သြာကၡာေတာ ဓေမၼာ၊ စရ ျဗဟၼစရိယံ သမၼာ ဒုကၡႆ အႏၲကိရိယာယာ'' တိ။ သာဝ တႆ အာယသၼေတာ ဥပသမၸဒါ အေဟာသီတိ။
ဓမၼစကၠပၸဝတၱနသုတၱံ နိ႒ိတံ

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား၊ ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား'' ဟု ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား 'အညာသိ ေကာ႑ည' ဟူ၍သာ အမည္တြင္၏။

မွတ္ခ်က္ ။ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ ပါဠိ ႏွင့္တကြအနက္အဓိပါယ္ မ်ားကို http://nge-naing.blogspot.sg/2012/08/blog-post.html မွကူးယူ ကာတရားမွတ္စုအၿဖစ္လူဒါန္းပူေဇာ္ပါသည္။